Φλομπέρ και ....αίμα

για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει με φακό

Flaubert and blood

Dumenc's two - police - heroes are asked to investigate the murder - and not suicide by using a male - of Emma Bovary, the playful heroine of Gustave Flaubert. Along the way, they will encounter many characters, some already known to readers from Flaubert's novel and others that are Dumenc's inventions for the sake of the plot of his own story. Of course, it is not the first time that a character from a well-known novel appears with a dominant role in a crime novel (we remember Dostoyevsky's Porphyry Petrovich), but certainly the original "questioning" of a suicide challenges the reader not only to pay attention to the new text but also to re-read the old one. Thus, in Dumenc's imposing noir novel, the reader is drawn into the hunt for the murderer on the one hand, but also into the re-reading of Flaubert,

////////////////

Flaubert och blod

Dumencs två - polis - hjältar uppmanas att utreda mordet - och inte självmord genom att använda en man - på Emma Bovary, Gustave Flauberts lekfulla hjältinna. Längs vägen kommer de att möta många karaktärer, några redan kända för läsarna från Flauberts roman och andra som är Dumencs uppfinningar för handlingen i hans egen berättelse. Naturligtvis är det inte första gången som en karaktär från en välkänd roman dyker upp med en dominerande roll i en kriminalroman (vi minns Dostojevskijs Porphyry Petrovich), men det ursprungliga "ifrågasättandet" av ett självmord utmanar inte bara läsaren. att uppmärksamma den nya texten men också att läsa om den gamla. I Dumencs imponerande noirroman dras alltså läsaren in i jakten på mördaren å ena sidan, men också in i återläsningen av Flaubert,

//////////////////

Flaubert et le sang

Les deux héros - policiers - de Dumenc sont appelés à enquêter sur le meurtre - et non le suicide par l'intermédiaire d'un homme - d'Emma Bovary, l'héroïne enjouée de Gustave Flaubert. En chemin, ils rencontreront de nombreux personnages, certains déjà connus des lecteurs du roman de Flaubert et d'autres qui sont des inventions de Dumenc pour l'intrigue de sa propre histoire. Bien sûr, ce n'est pas la première fois qu'un personnage d'un roman bien connu apparaît avec un rôle prédominant dans un roman policier (on se souvient du Porphyre Petrovich de Dostoïevski), mais certainement l'"interrogation" originale d'un suicide interpelle le lecteur non seulement prêter attention au nouveau texte mais aussi relire l'ancien. Ainsi, dans l'imposant roman noir de Dumenc, le lecteur est entraîné dans la chasse au meurtrier d'une part, mais aussi dans la relecture de Flaubert,

///////////////////

Flaubert agus fola

Iarrtar ar bheirt - phóilíní - Dumenc imscrúdú a dhéanamh ar dhúnmharú - agus ní ar fhéinmharú trí úsáid a bhaint as fireannach - Emma Bovary, banlaoch spraíúil Gustave Flaubert. Ar an mbealach, tiocfaidh siad ar a lán carachtair, cuid acu ar eolas ag léitheoirí úrscéal Flaubert cheana féin agus cuid eile ar aireagáin Dumenc iad ar mhaithe le plota a scéil féin. Ar ndóigh, ní hé seo an chéad uair a fheictear carachtar ó úrscéal mór le rá a bhfuil ról ceannasach aige in úrscéal coireachta (cuimhnighimid ar Porphyry Petrovich ó Dostoyevsky), ach is cinnte go dtugann “ceistniú” bunaidh an fhéinmharaithe dúshlán don léitheoir ní hamháin. aird a thabhairt ar an téacs nua ach freisin an seancheann a athléamh. Mar sin, in úrscéal mór le rá Dumenc, tarraingítear an léitheoir isteach sa tóir ar an dúnmharfóir ar thaobh amháin, ach freisin in athléamh Flaubert,

/////////////

Flaubert y sangre

Los dos héroes policiales de Dumenc están llamados a investigar el asesinato, y no el suicidio mediante el uso de un hombre, de Emma Bovary, la heroína juguetona de Gustave Flaubert. En el camino, se encontrarán con muchos personajes, algunos ya conocidos por los lectores de la novela de Flaubert y otros que son invenciones de Dumenc en aras de la trama de su propia historia. Por supuesto, no es la primera vez que un personaje de una conocida novela aparece con un papel dominante en una novela policiaca (recordemos al Porfirio Petrovich de Dostoievski), pero ciertamente el original "cuestionamiento" de un suicida desafía al lector no sólo prestar atención al nuevo texto pero también a releer el antiguo. Así, en la imponente novela negra de Dumenc, el lector se ve arrastrado por un lado a la caza del asesino, pero también a la relectura de Flaubert,

//////////////

Flaubert i krew

Dwóch bohaterów Dumenca – policyjnych – zostaje wezwanych do zbadania sprawy morderstwa – a nie samobójstwa z wykorzystaniem mężczyzny – Emmy Bovary, zabawnej bohaterki Gustave'a Flauberta. Po drodze spotkają wiele postaci, niektóre znane już czytelnikom z powieści Flauberta i inne będące wymysłami Dumenca dla fabuły jego własnej historii. Oczywiście nie pierwszy raz pojawia się postać ze znanej powieści z dominującą rolą w powieści kryminalnej (pamiętamy Porfiria Pietrowicza Dostojewskiego), ale z pewnością oryginalne „kwestionowanie” samobójstwa rzuca wyzwanie czytelnikowi nie tylko zwrócenie uwagi na nowy tekst, ale także ponowne przeczytanie starego. Tak więc w imponującej powieści noir Dumenca czytelnik zostaje z jednej strony wciągnięty w polowanie na mordercę, ale także w ponowne odczytanie Flauberta,

/////////////

Flaubert și sânge

Cei doi eroi - polițiști - ai lui Dumenc sunt chemați să investigheze crima - și nu sinuciderea prin folosirea unui bărbat - a Emmei Bovary, eroina jucăușă a lui Gustave Flaubert. Pe parcurs, vor întâlni multe personaje, unele deja cunoscute cititorilor din romanul lui Flaubert și altele care sunt invenții ale lui Dumenc de dragul intrigii propriei sale povești. Desigur, nu este prima dată când un personaj dintr-un roman cunoscut apare cu un rol dominant într-un roman polițist (ne amintim de Porfiri Petrovici al lui Dostoievski), dar cu siguranță „întâmpinarea” originală a unei sinucideri provoacă cititorul nu numai a fi atent la noul text dar si a-l reciti pe cel vechi. Astfel, în impozantul roman noir al lui Dumenc, cititorul este atras pe de o parte în vânătoarea criminalului, dar și în recitirea lui Flaubert,

//////////////

Флобер и кръвта

Двамата полицейски герои на Дюменк са призовани да разследват убийството - а не самоубийството с помощта на мъж - на Ема Бовари, игривата героиня на Гюстав Флобер. По пътя те ще срещнат много герои, някои вече познати на читателите от романа на Флобер, а други са измислици на Дюменк в името на сюжета на собствената му история. Разбира се, не за първи път герой от известен роман се появява с доминираща роля в криминален роман (спомняме си Порфирий Петрович на Достоевски), но със сигурност оригиналното „разпитване“ на един самоубиец предизвиква читателя не само да обръща внимание на новия текст, но и да препрочита стария. Така във внушителния ноар роман на Дюменк читателят е въвлечен в лова на убиеца от една страна, но също и в препрочитането на Флобер,

///////////////

Flaubert ve kan

Dumenc'in iki - polis - kahramanı, Gustave Flaubert'in oyuncu kahramanı Emma Bovary'nin bir erkeği kullanarak intiharı değil, cinayeti soruşturması için çağrılır. Yol boyunca, bazıları Flaubert'in romanından okuyucular tarafından zaten bilinen ve Dumenc'in kendi hikayesinin konusu uğruna icatları olan birçok karakterle karşılaşacaklar. Elbette, tanınmış bir romandan bir karakterin bir polisiye romanında baskın bir role sahip olarak ortaya çıkması ilk kez olmuyor (Dostoyevski'nin Porphyry Petrovich'ini hatırlıyoruz), ama kesinlikle bir intiharın orijinal "sorgulaması" okuyucuya meydan okuyor. yeni metne dikkat etmek ama aynı zamanda eskisini tekrar okumak. Böylece, Dumenc'in heybetli kara romanında okuyucu, bir yandan katil avına, aynı zamanda Flaubert'i yeniden okumanın içine çekilir.